متقاضیان انجام جراحی پروتز سینه را به دلایل بسیاری از جمله افزایش سایز، تغییر شکل یا یکسان‌تر کردن سینه‌ها، انجام می‌دهند. این جراحی معمولا تحت بی‌هوشی کامل انجام شده و بین 60 تا 90 دقیقه طول می‌کشد. جراح پوست را یا در پایین آرئول یا زیر سینه برش داده، یک جیب در زیر سینه و احتمالا عضله سینه ایجاد کرده و پروتز را درون آن قرار می‌دهد. سپس قبل از پانسمان کردن برش، آن را بخیه می‌زند. تصمیم در مورد انجام جراحی سینه را نباید راحت فرض کرد. نه تنها این روش گران قیمت است، بلکه باید بدانید که نتایج نیز تضمین شده نیستند. احتمال بروز خطرات و عوارض احتمالی نیز وجود دارد. در این مقاله، ما نگاهی به برخی عوارض مرسوم و علائمی که پروتز سینه می‌توانند باعث بروز آنها شوند، می‌اندازیم.
عوارض مرسوم پروتز سینه
بعد از جراحی، نیاز به دوره نقاهت برای کمک به ترمیم بریدگی و تنظیم بدن است. عوارض جانبی مرسوم جراحی پروتز سینه عبارتند از:
- درد موقتی
- ورم و کبودی
- حس سفتی در قفسه سینه
بیمار میتواند حس سفتی را در چند هفته بعد از جراحی داشته باشد. جراحی پروتز سینه خطراتی دارد. گاهی طبق برنامه پیش نمی‌رود یا بیماران بعد از جراحی عوارض و مشکلاتی را حس میکنند.
مرسوم‌ترین عوارض جانبی پروتزها عبارتند از:
- جای زخم ضخیم و مشهود که محو نمی‌شود.
- سفت شدن بافت سینه به دلیل کوچک شدن زخم بافت در اطراف پروتز
- پارگی در جایی که پروتز نشت دارد که میتواند باعث ایجاد برجستگی‌های کوچکی به نام گرانول‌های سیلیکونی گردد.
- چین‌ها یا تاخوردگی‌های مشهود در پروتز
- چرخش پروتز در درون سینه
- اگر لایه نازکی از بافت پروتز را بپوشاند و به سطح پروتز بچسبد، پروتز موج دار می‌گردد.
- عفونت که معمولا نیاز به برداشتن پروتز دارد.
- عدم توانایی در شیردهی یا تولید شیر کمتر از قبل
- ناراضی بودن از نتایج و نیاز به جراحی بیشتر
- آسیب عصبی در نوک سینه
آسیب عصبی میتواند باعث حساس تر شدن یا کمتر شدن حس نوک سینه‌ها شود یا ممکن است کاملا بی‌حس گردد. این آسیب ممکن است در برخی بانوان موقتی، اما در دیگران میتواند دائمی باشد.
عوارض جانبی دیگر که کمتر مرسم هستند، عبارتند از:
- خونریزی بیش از حد در طی جراحی
- حساسیت به بی‌هوشی
- ایجاد لخته خون در وریدهای عمیق بدن
سرطان سلول‌های سیستم ایمنی بدن که لنفوم سلول بزرگ آناپلاستی یا ALCL نام دارد نیز به پروتزهای سینه مربوط است. این نوع سرطان به شدت نادر است، اما به تعداد کم در بانوانی که جراحی ایمپلنت سینه انجام داده‌اند دیده شده است.
ALCL معمولا چند سال پس از پروتز گذاری ایجاد می‌شود و معمولا بعداز اینکه بیمار متوجه ورم جدید در یکی از سینه‌ها و در ناحیه پروتز شد، تشخیص داده می‌شود.
در این موارد، مایعی در اطراف پروتز پیدا شده و روی آن آزمایش می‌گردد، سپس سلول‌های سرطانی تشخیص داده می‌شوند.
ماموگرافی که در آن از اشعه ایکس استفاده می‌شود برای تشخیص سرطان سینه می‌باشد و زمانی که برای بانوانی که پروتز سینه دارند انجام می‌شود، ممکن است دقت زیادی نداشته باشد. عکسبرداری و بررسی بیشتر برای غربال سینه‌هایی که پروتز دارند نیاز است.
پروتزهای متفاوت خطرات متفاوتی دارند و بنابراین باید در مورد انوع پروتزهای موجود، عوارض جانبی و مشکلات احتمالی آنها و اینکه کدام یکی مناسب است، تحقیق شود.
پروتزهای سیلیکونی
احتمال چین افتادن در این پروتزها کمتر از پروتزهای سالینی است. گفته می‌شود که احتمال چرخش پروتز یا زخم بافتی که بر اثر شکل ایمپلنت ایجاد می‌شود در نوعی که پوشش پلی یورتانی دارد، کمتر است.
با این حال، اگر پروتز سیلیکونی نرم پاره شود، سیلیکون ممکن است در سینه پخش شده و باعث ایجاد گرانولوم سیلیکونی شود. اگر پروتز پاره شود، نیاز به برداشتن دارد. پروتزهای با پوشش پلی یورتانی می‌توانند حساسیت پوستی موقتی ایجاد کنند.
هرچند در صورت پاره شدن پروتزهای سیلیکونی جدیدتر احتمال نشت سیلیکون به سینه کمتر است، اما مشخص کردن زمانی که این اتفاق می‌افتد، دشوار است. باید عکسبرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) را برای غربالگری پارگی پروتز بعد از سه سال انجام دهید و سپس هر دو سال تکرار کنید.
هزینه غربالگری MRI معمولا توسط بیمه پوشش داده نمی‌شود. عمر پروتزها 10 تا 15 سال است و معمولا حداقل یک بار در طول عمر بیمار نیاز به تعویض دارند.
پروتزهای محلول سالین
این پروتزهای حاوی محلول سالین آب – نمک است که در صورت پاره شدن ایمپلنت، به صورت بی‌خطر میتواند جذب شود و از بدن خارج گردد.
در صورت پاره شدن، از آنجایی که محلول سالین به بیرون از پوشش خود می‌ریزد، تشخیص آن آسان‌تر است. سینه‌ای که پارگی در آن ایجاد شده ناگهان کوچکتر از دیگری به نظر می‌رسد.
از آنجایی که این پروتزها به سفتی سیلیکون نیستند، ادعا می‌شود که بیشتر مستعد ایجاد چین و چروک یا تا خوردگی هستند.
خطرات پروتزهای سینه چه هستند؟
هرچند در تحقیقات هیچ مدرکی بدست نیامده که پروتزهای سینه، چه سیلیکونی یا سالینی، به بیماری جدی مربوط می‌شوند، اما باز هم خطراتی وجود دارد. پیامدهای طولانی مدتی نیز وجود دارند، در اینجا برخی از مشکلات ایمنی پروتز سینه را که باید در نظر بگیرید بیان می‌کنیم.
نیاز به جراحی‌های بیشتر
به مرور زمان، پروتزهای سینه فرسوده شده و نیاز به جایگزینی دارند. چه مدت پروتزهای سینه ماندگار هستند؟ جواب قطعی وجود ندارد. در کل، پارگی پروتز با بالا رفتن سن آن محتمل‌تر می‌گردد. FDA تخمین می‌زند که پروتزهای سینه کمتر از 10 سال ماندگار هستند. تحقیقات نشان داده‌اند که برخی پروتزهای سینه بیش از آن زمان و برخی کمتر ماندگار هستند.
پارگی تنها مشکلی نیست که نیاز به جراحی دارد. به مرور زمان، پروتزهای سینه می‌توانند تغییر شکل دهند. یک سینه ممکن است به شدت متفاوت از دیگری به نظر برسد. گاهی، بافت اطراف پروتز سفت می‌شود، که انقباض کپسولی نام دارد. جراحی تنها راه رفع انقباض کپسولی است.
اگر پروتزهای سینه دارید و می‌خواهید اندازه و شکل سینه خود را حفظ کنید، باید آماده انجام تعدادی جراحی اضافه باشید. جراحی جایگزینی پروتز همانند روش اصلی نیست. با این حال، احتمال بروز عوارض در حقیقت بالا است. بعلاوه بیمه به ندرت هزینه‌های جراحی ترمیمی را پرداخت می‌کند.
غیر قابل بازگشت بودن
پروتز سینه ممکن است برای همیشه بافت سینه را تغییر دهد. اگر می‌خواهید پروتزهای خود را بردارید، سینه‌های شما ممکن است به شکل اولیه خود باز نگردند. سینه‌ها ممکن است فرو رفته یا چین خورده شوند.
تغییر در ظاهر و احساس
پروتزهای سینه می‌توانند باعث از دست رفتن حس و همچنین درد در سینه و نوک سینه شوند. گاهی این امر میتواند منجر به ایجاد جای زخم و چین و چروک وسیع گردد.
مشکلات سلامتی مربوطه
برخی تحقیقات ارتباطی بین پروتز سینه و بیماری‌هایی را پیدا کرده‌اند. به طور نگران کننده‌ای، برخی تحقیقات ثابت کرده‌اند که احتمال اعتیاد به الکل، مواد مخدر و خودکشی در بین بانوانی که پروتز سینه انجام می‌دهند، افزایش یافته است. با این حال، متخصصان معمولا فکر نمی‌کنند که پروتزهای سینه باعث ایجاد این مشکلات شوند. در عوض، حدس می‌زنند که تعداد کمی از بانوانی که پروتز سینه داشته‌اند، مبتلا به مشکلات روانی بوده‌اند که میتواند منجر به اعتیاد به مواد یا خودکشی شود. اگر نگران این موضوع هستید، در مورد آن با پزشک مشورت کنید.
عوارض جراحی
همانند هر جراحی، گذاشتن پروتزهای سینه خطراتی دارد. برخی بانوان عفونت‌های جراحی، خونریزی و ورم دارند.
لنفوم سلول بزرگ آناپلاستی در رابطه با پروتز سینه
لنفوم سلول بزرگ آناپلاستی در رابطه با پروتز سینه، نوعی سرطان است که با نام لنفوم غیرهوچکین شناخته می‌شود. مرسوم‌ترین علائم آن ورم دائمی، وجود توده یا درد در ناحیه‌ای که پروتز قرار گرفته، می‌باشد و ممکن است سال‌ها بعد از قرار دادن ایمپلنت ایجاد گردد. احتمال ابتلا به لنفوم سلول بزرگ آناپلاستی در رابطه با پروتز سینه در یک شخص کم در نظر گرفته می‌شود. محققان در حال بررسی این علائم هستند تا منبع آن را بهتر متوجه شوند.
بیماری پروتز سینه (BII)
بیماری پروتز سینه علائمی مانند خستگی، از دست دادن حافظه، جوش، مبهم بودن افکار و درد مفصل است که توسط برخی بانوان که پروتز سینه انجام داده‌اند گزارش شده است. در حال حاضر، مشخص نیست که این علائم در نتیجه گذاشتن پروتز هستند یا خیر.
چشم انداز
بانوان ممکن است بخواهند برای دستیابی به اندازه، شکل، یا بزرگی جذاب و زیبا، پروتز سینه انجام دهند. با این حال، بانوانی که تصمیم دارند این کار را انجام دهند، باید در مورد خطرات و عوارض احتمالی آن به خوبی آگاه باشند.
هرچند اکثر جراحی‌های پروتز سینه به راحتی انجام می‌شوند، اما احتمال اینکه در طی جراحی یا بعد از آن و تا زمانی که پروتزها هستند، اتفاقی بیوفتد وجود دارد.
تحقیق در مورد جراح، روش جراحی و خطرات احتمالی، این اطمینان را به همراه دارد که بیمار آگاهانه‌ترین تصمیم را در مورد اینکه پروتز سینه انجام دهد یا خیر گرفته است.