یکی از جذاب‌ترین و سرگرم‌کننده‌ترین ژانرهای سینما برای تماشاگران ژانر ترسناک است. آثار هالیوودی که در ژانر وحشت ساخته می‌شوند آثار قدرتمند و متنوعی هستند که به خوبی توانسته‌اند رضایت مخاطبان را جلب کنند. اما معمولا نظر اکثر مخاطبان سینما درباره‌ی آثار سینمایی ایرانی که ژانر ترسناک دارند منفی است و تماشاگران این آثار را بی کیفیت می‌دانند. اما اگر نگاه دقیقی به فیلم‌ها و سریال‌های ترسناک ایرانی که در طی چند سال اخیر ساخته شده‌اند بیندازیم به خوبی به پیشرفت سینماگران ایرانی در ژانر وحشت پی خواهیم‌برد.
یکی از دلایل ارتقای آثار ترسناک در سینمای ایران آن است که سینماگران در سال‌های اخیر برای ساخت فیلم‌ها و سریال‌های ترسناک به دنبال تقلید از آثار هالیوودی نبوده‌اند بلکه با به کار بردن قصه‌ها و افسانه‌های قدیمی که دارای اِلِمان‌هایی از فرهنگ و تاریخ ایرانی هستند سعی در بومی‌سازی این آثار داشته‌اند. فیلم‌های ترسناک ایرانی که طی سال‌های اخیر ساخته شدند حتی توانستند توجه منتقدان غیرایرانی را نیز به خود جلب کنند و منتقدان تحولات رخ داده در این آثار را گامی رو به جلو برای سینماگران ایرانی در زمینه‌ی ژانر وحشت می‌دانند.شایان ذکر است که این آثار حتی موفق به دریافت جوایز بین‌المللی نیز شده‌اند.
یکی از این آثار موفق فیلم سینمایی زالاوا است که هم در ایران و هم در جشنواره‌های غیرایرانی بسیار تحسین شد و جوایز متعددی را دریافت کرد، همچنین فروشی جهانی باورنکردنی را توانست بدست آورد که ما قصد داریم در ادامه به معرفی این بپردازیم. که ما به شما عزیزان پیشنهاد می‌کنیم که تماشای این فیلم هیجان‌انگیز و دیدنی را از دست ندهید. اگر شما نیز علاقه دارید بیشتر درباره‌ی این فیلم بدانید تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.
اولین تجربه‌ی ارسلان امیری
با وجود اینکه فیلم سینمایی زالاوا نخستین تجربه‌ی ارسلان امیری در مقام کارگردانی بود اما او توانست به بهترین شکل از پس این مسئولیت بر بیاید. امیری در ابتدا قصد داشت فیلم را به زبان کردی بسازد اما از آنجایی که اینکار تولید را برای او سخت‌تر می‌کرد تصمیم گرفت دیالوگ‌های فیلم تلفیق زبان کردی و فارسی باشند و دیالوگ‌های کردی بیشتر برای اصل قصه‌ی فیلم به کار بروند. علاوه بر کارگردانی درست ارسلان امیری میتوان گفت که او بسیار خوش‌شانس نیز بوده‌است چرا که برای ساخت اولین فیلمش با تیمی توانمند همکاری کرد.
بازی درخشان بازیگران
بازیگران فیلم یکی از نقاط قوت فیلم به شمار می‌روند چرا که به درستی به کاراکترها نزدیک شده و آن‌ها را به تصویر می‌کشند. نوید پورفرج به عنوان نخستین حضورش در جایگاه نقش اصلی مرد بازی بسیار درخشانی دارد و کاراکتری متفاوت از نقش‌های قبلی خود را به نمایش می‌گذارد.تنها مشکل بازی پورفرج آن است که با لهجه‌ی کردی آن طور که انتظار می‌رود ارتباط نمی‌گیرد. اما برخلاف پورفرج، هدی زین‌العابدین لهجه و زبان کردی را به خوبی صحبت می‌کند و از پس این نقش خیلی خوب برآمده‌است.
ولی هم هدی زین‌العابدین و هم نوید پورفرج به دلیل شرایط فیلمنامه نتوانسته‌اند تمام ظرفیت بازیگری خود را به کار بگیرند. اما در میان تمام بازیگران بهترین بازی را میتوان متعلق به پوریا رحیمی‌سام دانست که حتی توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را نیز برای این نقش دریافت کند. جدای از توانایی بازیگری پوریا رحیمی‌سام که ثابت شده‌است اما نقش‌آفرینی درست او را میتوان به علت نوع نقش نیز دانست که نسبت به دو نقش دیگر جای پردازش بیشتری دارد، نقش جن‌گیری که نماد جامعه‌ی خرافاتی است و کاراکتری خاکستری دارد. سایر بازیگران فیلم هم که اکثرا کرد و بومی هستند، بازی قابل قبولی دارند.
داستان فیلم زولا
اما مهم‌ترین دلیل موفقیت فیلم را میتوان داستان آن دانست، داستانی که تقابل میان علم و خرافات را روایت می‌کند و سعی در از بین بردن خرافات دارد.فیلم داستان روستایی در اواخر دهه‌ی 50 است که اتفاقات عجیبی در آن رخ می‌دهد. داستان با ترس و وحشت آغاز می‌شود اما به مرور از تم ترسناک آن کم شده و تبدیل به داستانی عاشقانه، واقع‌گرایانه و کمدی می‌شود.
درواقع داستان فیلم چنان پیش می‌رود که در نهایت با کشیدن خطی نازک بین ترس و کمدی تماشاگر را به فکر فرو می‌برد که میان خرافه پرستی و واقع‌گرایی یکی را برگزیند. تلاش داستان فیلم برای از بین بردن خرافات قابل ستایش است آن هم در جامعه‌ای خرافات‌زده که شاید خیلی‌ها ظرفیت قبول واقعیت‌ها را ندارند. زولا را میتوان یکی از بهترین فیلم های ترسناک ایرانی دانست.